فسیلی با قدمت 47 میلیون سال، حلقه مفقوده شجره تکاملی انسان

از فسیلی با قدمت 47 میلیون سال که دانشمندان معتقدند حلقه مفقوده شجره تکاملی انسان است و می تواند قسمتهای مبهم نظریه تکامل انسان را روشن کند و جد مشترک انسان،  گوریل و میمون محسوب می شود، پرده برداری شد.


article-1184556-050259AA000005DC-47.jpg ida picture by tarahomi


این سنگواره در سال 1983 (26 سال پیش) در آلمان کشف شد ولی کاشف آن بدون اطلاع از  اهمیتش، آن را بر روی دیوار خانه اش نصب کرد. در سال 2006 یک دلال بنام توماس پرنر با دفترکار دکتر هوروم عضو هیئت علمی دانشگاه آثار تاریخی طبیعی اسلو تماس گرفت و خبر از در اختیار داشتن فسیلی با ارزش داد. پروفسور هوروم در این باره می گوید: "زمانی که پرنر سه عکسی که از این سنگواره در اختیار داشت به من نشان داد نزدیک بود قلبم از کار بیفتد. می دانستم این دلال چه گنجینه نفیسی در دستانش دارد. برای دو شب تمام نتوانستم بخوابم. در بیست سال گذشته شایعاتی مبنی بر کشف فسیلی سالم و دست نخورده دهان به دهان می چرخید ولی هیچ فردی از جوامع علمی موفق نشده بود آن را ببیند. کاری که دکتر هوروم کرد این بود که اجازه نداد یکبار دیگر این سنگواره ارزشمند در دست دلالان معامله شود و در کنج خانه کلکسیونر دیگری خاک بخورد.

دکتر هوروم که از نقش اساسی این اسکلت در درک ما نسبت به تاریخ تکامل انسان خبر داشت سرانجام موفق شد در یک معامله هنگفت چند میلیون دلاری و مخفیانه این اسکلت را از این دلال خریداری کند تا از بزرگترین قمار زندگیش به نفع علم موفق بیرون بیاید. بالاخره بعد از دو سال تحقیق و پژوهش خسته کننده بر روی این فسیل, در برابر خیل عظیم مشتاقان در موزه تاریخ طبیعی نیوبورک از این سنگواره پرده برداری شد.

دکتر هوروم نام این فسیل که جنسیت ماده داشته  و اولین حلقه تکامل نوع بشر محسوب می شود را "ایدا" گذاشت. این موجود که قامتی معادل 91 سانتی متر دارد به گفته دانشمندان می تواند حلقه گمشده سیر تکاملی انسان و جد مشترک انسان , گوریل و میمون باشد. دانشمندان معتقدند این فسیل حلقه مفقوده شجره تکاملی انسان است و می تواند قسمتهای مبهم نظریه تکامل انسان را به خوبی روشن نماید.


article-1184556-05024EE6000005DC-61.jpg ida picture by tarahomi


article-1184556-05024FFB000005DC-20.jpg ida picture by tarahomi


article-1184556-05027116000005DC-39.jpg ida picture by tarahomi


article-1184556-05022381000005DC-30.jpg ida picture by tarahomi



منبع: dailymail.co.uk


درهمین رابطه از بی بی سی

فسیل 47 میلیون ساله موجودی شبیه به میمون پوزه دار ماداگاسکار که به طرز خارق العاده ای سالم باقی مانده است در آمریکا رونمایی شده است. این فسیل به قدری سالم مانده که می توان رد به جا مانده از پوستش بر سنگ را دید و حتی آثار آخرین غذایی که خورده پیداست.

ادعا می شود این فسیل که "آیدا" نامگذاری شده "حلقه گمشده" میان پستانداران عالی امروزی - میمون ها و انسان - و خویشاوندان دورتر آنهاست.اما برخی کارشناسان مستقل به دیده تردید به این ادعا می نگرند و به علاوه به سر و صدای زیاد پیرامون معرفی آیدا انتقاد داشته اند.

این فسیل در موزه تاریخ طبیعی آمریکا در نیویورک و توسط شهردار این شهر رونمایی شد.

هرچند جزئیات فسیل به تازگی در یک نشریه علمی - PLoS One - چاپ شده است یک برنامه تلویزیونی و کتاب مرتبط با آن آماده انتشار است.

آیدا در دهه 1980 در گودالی به نام "مسل پیت" در نزدیکی شهر دارمستات در آلمان که یک گنجینه ارزشمند فسیلی توصیف می شود پیدا شد.این فسیل در بخش اعظم زمانی که از کشف آن می گذرد جزو یک مجموعه خصوصی بوده است.

تحقیق درباره اهمیت این فسیل تحت سرپرستی یورن هوروم از موزه تاریخ طبیعی در اسلو پایتخت نروژ انجام شد. وی گفت که این موجود فسیلی "نزدیک ترین چیزی است که می توان به یک جد مستقیم" پستانداران عالی پیدا کرد و کشف آن را "تحقق یک رؤیا" توصیف کرد.

این موجود ماده در دوره ای از تاریخ زمین موسوم به اییوسین که در شکل گیری پستانداران عالی اولیه نقش اساسی داشت زندگی می کرد و در نگاه اول شبیه یک لیمور (میمون پوزه دار ماداگاسکار) به نظر می رسد.

اما این موجود فاقد مشخصات بدوی مثل "شانه دندان" است؛ مشخصه ای که در آن دندان های پایینی بخش جلو مانند دندان برش و نیش کشیده و در هم و به طرف جلو منحرف هستند. این موجود همچنین فاقد یک پنجه مخصوص برای تمیز و مرتب کردن موهاست.

تیم محققان نتیجه گیری کرد که این موجود یک لیمور نبوده بلکه یک گونه دیگر است. آنها این موجود را به مناسبت دویستمین سالگرد تولد چارلز داروین و محل کشف، "داروینیوس ماسیلا" نامگذاری کرده اند.

دکتر ینز فرانزن متخصص فسیل های "مسل پیت" و عضو تیم تحقیق، آیدا را به دلیل کامل بودن اسکلت "مثل هشتمین شگفتی جهان" (اشاره به عجایب هفتگانه) توصیف کرد.

وی گفت این فسیلی است که "فسیل شناسان معمولا تنها می توانند خوابش را ببینند."

وی گفت به علاوه آیدا به خاطر داشتن ناخن به جای پنجه، دستی با قابلیت گرفتن و یک انگشت شست روبرویی - مثل انسان و برخی دیگر از پستانداران عالی - "شباهت نزدیکی به خود ما دارد." اما وی گفت که برخی جنبه های دندان نشان می دهد که جد مستقیم پستانداران عالی نیست و بیشتر مثل "عمه" است تا "مادربزرگ".

وی گفت: "او به گروهی تعلق دارد که پستانداران عالی تر و انسان ها از آن تکامل یافتند اما برداشت من این است که روی خط مستقیم نیست."

کارشناسان مستقل بی صبرانه منتظر دیدن این فسیل هستند اما به هرگونه ادعایی در مورد اینکه این یک "حلقه گمشده" است تا حدودی به دیده تردید می نگرند.

دکتر هنری جی از سردبیران مجله "نیچر" گفت که این اصطلاح گمراه کننده است و اینکه جامعه علمی باید اهمیت این یافته را ارزیابی کند.

وی گفت: "خیلی عالی است که یافته ای جدید داریم و خوب مورد مطالعه قرار خواهد گرفت."

اما وی افزود که بعید است این یافته در طراز کشفیات عمده ای چون "آدم فلورز" یا دایناسور پردار قرار گیرد.